Heuvels en dalen: mijn reis weg van Big Tech
Ik neem je mee op mijn avontuur om over te stappen van Big Tech software naar betrouwbaardere, Europese of open-source alternatieven. Ik deel mijn ervaringen openhartig met je: de successen, tegenvallers en uitdagingen. Onderweg kom ik allerlei obstakels tegen, zoals hardware die niet werkt, diensten die geld kosten en onbegrip van mensen om me heen. Ik zal alles met je delen, zodat jij mee kunt leren en genieten van deze reis. Kom mee!
Het was natuurlijk meteen duidelijk dat ik weg moest van Windows. Alternatieven? Welke zijn er eigenlijk? Niet zoveel, blijkt. OSX valt natuurlijk direct af, want Apple, ChromeOS valt af, want Google (en een heel beperkt OS, mijn vrouw werkt er mee). Het werd al snel duidelijk dat het Linux ging worden.
Ik heb in 1998 eens de eerste versie van Red Hat geprobeerd vanaf een cd-rom bij een computerblad en ik heb ooit een klein poosje een laptop op Ubuntu gedraaid. Maar mijn werk is Windows-gebaseerd, dus dat was nooit een lang leven beschoren. Onvoldoende om te zeggen dat ik Linux ken. Heel veel googlen, heel veel lezen, een aantal ‘distrochoosers’ verder en ik had een shortlist van distributies (distro’s) die bij mij zouden passen. Ik heb van alles gelezen over rolling releases, windowmanagers en desktopomgevingen. Kort samengevat: keuzestress!
Uiteindelijk heb ik er een aantal gedownload, op een zogenaamde Live USB geplaatst en vanaf die USB verschillende varianten geprobeerd. Mijn oog viel op een heel gelikte uitziende distro en die heb ik geïnstalleerd. En dat ging dus niet…… Want ik moest wel eerst even wat dingen in de BIOS aanpassen. Wat security terugschroeven en een minder gelikte aansturing van de SSD kiezen. Installatie was verrassend makkelijk. Je hoeft echt geen expert te zijn om met moderne distro’s te werken. Het zag er erg mooi uit maar werkte niet zo heel fijn. Teveel eye-candy, te veel animaties, er bewoog en flitste van alles in nogal nadrukkelijk aanwezige neon-kleuren. Een hele lichtshow. Maar de showstopper: ik kwam erachter dat er van alles in zat dat met China en India communiceerde.
Linux is ontzettend aanpasbaar. Maar niet altijd dient dat jouw doelen. Noord-Korea heeft bijvoorbeeld Red Star, een linux distro die overal(!) de naam van de grote leider groter maakt dan de rest van de text. En die elke toetsaanslag rapporteert aan de familie Kim.
Mijn gekozen Linux-distro belde naar huis en dat huis was niet mijn huis. Dus de laptop gewist en een andere distro gekozen. Die heb ik wederom heel makkelijk geïnstalleerd en ik werk nu dagelijks met deze distro. De hele interface is aangepast aan mijn wensen. Van de plaatsing van de venster knoppen tot een hele zwik aan custom gebaren en sneltoetsen. Ik werk momenteel liever op mijn goedkope reserve laptop met Linux dan met mijn dure werk laptop met dubbelzijdig touchscreen, NVIDIA videokaart en andere toeters en bellen.
En dan komt de vraag: als je liever met Linux werkt, waarom staat Linux dan niet op de luxe laptop?
Ik durf het nog niet zo goed. Omdat op deze reserve laptop de speakers het niet doen onder Linux. Mijn muis en toetsenbord worden wel herkend, maar de uitgebreide configuratiesoftware die erbij hoort is niet beschikbaar. Mijn mooie Logitech Spotlight Presenter kan onder Linux alleen maar voor- en achteruit bladeren. Al de handigheidjes die ik gebruik bij het presenteren doen het niet. Kort gezegd: ik durf nog niet zo goed die hele luxe machine te beperken in functionaliteit. Ik kan professioneel niet zo goed zonder. Mijn aanzienlijke bibliotheek aan bestanden staat op OneDrive en een goed alternatief heb ik niet gevonden. Er is NextCloud, maar functioneel kan dat niet op tegen OneDrive. De link met mijn telefoon is een stuk minder functioneel (wat eigenlijk bizar is, want Android is basically Linux). Hetzelfde met mijn Remarkable2: dat apparaat draait ook op Linux, maar de integratie met mijn laptop is gewoon afwezig. Als ik een bestand op mijn Remarkable2 wil plaatsen (die naast de laptop ligt) moet ik de files eerst via een browser uploaden naar een cloud.
Kortom: als het gaat om hardwareondersteuning en ondersteuning van andere zaken dan kerntaken vind ik Linux flink beperkter.
Op de Windows-machine zou ik dit blog gedicteerd en gecorrigeerd hebben. Veel sneller dan mijn tien-toetsen-raken-waarvan-drie-juist-en-dan-corrigeren-type-methode. WINDOWS+H is alles wat je nodig hebt op Windows. Text-to-speech zit ingebakken. Op Linux zit ik al 12 minuten te kijken naar een installatie (die uiteindelijk mislukt is). Maar ik heb er toch voor gekozen dit op de Linux-machine uit te tikken. Liever dat dan switchen naar de Windows-machine.
Dat zegt ook iets, denk ik. Dat zegt zelfs heel veel!
Maar wat zegt het? Daar ben ik nog niet achter. Als ik het antwoord heb, laat ik het weten!
Nederlands